اندکی تامل در رفتار سردار بزرگ اسلام.
از عناوین بدور بودن. نمود آن را در " سرباز قاسم سلیمانی" که بر روی سنگ مزار ایشان نقش بسته میتوان دید. خودش گویای همه چیز هست.
همان متنی که خطاب به همسرشان وصیت کرده اند راجع به مزارشان و نوشته روی سنگ.
اما امان از آنهایی که خود را در پناه عناوین میگیرند. خود را برای جلوه گر کردن به جلوی دوربین سوق میدهند. خواه از هر جناحی باشند. از هر حزبی باشند. آنها یک نکته را فراموش کرده اند، دلها دست خداست.
میگوید بنویسید فلانی مهندس فلان مدیر فلان و ... با یک سطر عنوان طول و دراز خودشان و نزدیکان خودشان را معرفی میکنند. انگار مردم اسیردرعناوین هستند. وهمین که ببینند
طول عناوین زیاد هست صف مردم پشت سرشان هم طولانی تر میشود.
زهی خیال باطل.
این مسئله در مورد کسانی که خودشان را اهل دلی میدانند و به قولی دلسوز و دغدغه مند انقلاب میدانند بسیار دردآوراست، آنچنان که روح آدمی آزرده میشود.
کاش بدانند امثال شهید بزرگوار اسلام حاج قاسم سلیمانی چگونه مرامی داشتند،
نمیدونم چی باید بگم. نمیدونم.
