تفکر، مهمترین وسیلۀ گشایش قلب و پرواز روح انسان است. ولی تفکر برای انسان‌های سالم و باصفا، نه آدم‌هایی که تا به فکر فرو می‌روند یا حسرت گذشته را می‌خورند یا حرص آینده را، و یا به دیگران حسادت می‌کنند. اینجور آدم‌ها، بهتر است فکر نکنند. شاید ذکر گفتن برایشان بهتر باشد. اگر چه اساساً ذکر، نوای عاشقانۀ اهل فکر است.

http://bayanmanavi.ir/post/1719