درس اخلاق - آیت الله جوادی آملی (حفظه الله)

عنوان: درس اخلاق 93/01/14
14/1/1393

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
«الحمد لله ربّ العالمین و صلّی الله علی جمیع الأنبیاء و المرسلین سیّما خاتمهم و أفضلهم محمد و أهل بیته الأطیبین الأنجبین سیّما بقیّة الله فی العالمین بهم نتولّی و من أعدائهم نتبرّءُ الی الله!»
أعظم الله اجورنا و اجورکم بمصابنا بالسیدة نساء العالمین فاطمة الزهراء(صلوات الله و سلامه علیها و علی بعلها و بنیها و امّها و أبیها).
این سوگ و ماتم را به پیشگاه وجود مبارک ولیّ عصر تعزیت عرض می‌کنیم و امیدواریم که همه شما عزاداران، برادران و خواهران امّت اسلامی مشمول ادعیه زاکیّه ولیّ عصر(ارواحنا فداه) باشید!

علمی نافع است که انسان را از هوا و هوس باز دارد

بمناسبت سالروز شهادت سبط النبی امام مجتبی(ع)
علمی نافع است که انسان را از هوا و هوس باز دارد

طبق بیان مرحوم کلینی وجود مبارک امام حسن بن علی المجتبی (علیهما آلاف التحیّة و الثناء) به همه ما این سفارش را کرده است که:«کونوا اوعیة العلم و مصابیح الهدیٰ» یعنی همه شما ظرف دانش باشید تا راه خود را ببینید و چراغ هدایت باشید تا به دیگران راه بدهید در نتیجه نه بیراهه بروید نه راه کسی را ببندید.

آن که عالِم نیست بیراهه می رود، آن که چراغ هدایت نیست برای جامعه نافع نیست. انسان اگر بخواهد ظرف دانش باشد باید علم را در جان خود جا بدهد. درس خواندن کسی را عالِم نمی کندبلکه اگر انسان نوری در خود احساس کرد که او را از هوا و هوس باز داشت این می شود علم و اینکه در دعاها آمده به ما گفته اند به خدا عرض کنید:«أعوذ بک من علمٍ لا ینفع» من از شما علم نافع می خواهم و از علمی که نافع نیست به تو پناه می برم سرّش همین است.
حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی،درس اخلاق30/09/91

http://www.portal.esra.ir/Pages/Index.aspx?kind=1&lang=fa&id=MzMzNw%3d%3d-dge3OJEOWRU%3d

عاقبت کسانیکه با دست خالی از دنیا بروند چگونه است؟

در محضر استاد
عاقبت کسانیکه با دست خالی از دنیا بروند چگونه است؟

اگرانسان با دست خالی از دنیا برود با دو سیلی و مُشت روبه‌رو ست. در دو جای قرآن ذات اقدس الهی فرمود: ملائکه﴿یَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَهُمْ﴾ یعنی یکسری از افراد هنگام مرگ فشار مرگ می‌‌بینند، چرا که یک عدّه به صورت اینها سیلی می‌زنند یک عدّه هم به پشت اینها مشت می‌زنند.
این دو جای قرآن که فرمود ملائکه ﴿یَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَهُمْ﴾ شیخ مشایخ ما استاد اساتید مرحوم آیت الله شاه‌آبادی درکتاب شذرات این آیه را معنا کرده است که چگونه عدّه‌ای در هنگام مرگ فرشته‌هایی به صورت آنها می‌زنند و فرشته‌هایی هستند که به پشت آنها می‌زنند سرّش آن است که: فرشته‌ها یا مأموران دنیا می‌بینند این شخص عمرش به پایان رسیده و چیزی فراهم نکرده و با دست خالی دارد می‌رود و نوبتش هم تمام شده، لذا با فشار پشتش را می‌کوبند که نوبتت تمام شده برو و فرشته‌های آخرت می‌بینند این با روی سیاه و دست تهی دارد می‌آید محکم به صورتش می‌زنند که در این مدت چه چیزی تهیه کردی؟
درس اخلاق حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی23/6

http://www.portal.esra.ir/Pages/Index.aspx?kind=1&lang=fa&id=MzMzOA%3d%3d-IP8UjY0ynCU%3d