هدیه ای برای شادمانی

نویسنده: دکتر دیمه طارق طهبوب

در جلوی مردم نخند، ممکن است که به تو حسودی کنند. نیازهایت را از مردم پنهان کن، چطور لبخند به لبانت می آید در حالی که امت تو به چنان مصیبتی گرفتار است که اگر تا قیامت عزدارای کند؛ باز کفایت نمی کند، آیا برای خودت نگران نیستی؟! آیا حیا نمی کنی؟! آیا شرمنده نیستی؟! در حالی که ما را از آسیب حسد حسودان و چشم زخم دیگران می ترسانند و به خاطر بی مبالاتی نسبت به احساسات مسلمانان گناهکارمان می دانند، ما را از دو مناسبت اساسی که الله تعالی برای ما مقدر کرده است، تا به خاطر طاعات از او شادمان باشیم، محروم می سازند تا به ما بیاموزند که امتی که دچار مصیبت و زیان شده است نباید خوشحال باشد، بلکه شایسته اطاعت است و آتش بس زمینه ای برای آمادگی و شارژری است تا محاربان با عزمی استوار و طیب خاطر و اراده ای قوی به پایگاه هایشان باز گردند.